Από την κα. Μαριάννα Μεταξά 1/11/2022
Η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη καθιερώθηκε το 1991 από την Διεθνή Ομοσπονδία για το Διαβήτη ( IDF) και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου, μέρα γενεθλίων του Καναδού νομπελίστα γιατρού Φρέντερικ Μπάντινγκ, ο οποίος ανακάλυψε τη συνθετική ινσουλίνη μαζί με τον Τσαρλς Μπεστ το 1922, χαρίζοντας το δώρο της ζωής σε εκατομμύρια πασχόντων ασθενών από την «γλυκιά ασθένεια». Σύμβολό της, ο Mπλε Kύκλος, σύμβολο της ζωής, της υγείας και της ενότητας των ατόμων με διαβήτη.
Δεν είναι εύκολη η συμβίωση με το διαβήτη. Υπάρχουν στιγμές που λυγίζουμε, που κουραζόμαστε, που θέλουμε να παραιτηθούμε από κάθε προσπάθεια. Όμως με τον καιρό, μαθαίνουμε να παλεύουμε με τα κύματα, να αγωνιζόμαστε και να συνειδητοποιούμε πως η ζωή είναι ένας αγώνας, μα εμείς έχουμε τη δύναμη να ανταπεξέλθουμε στα δύσκολα. Όπλα μας η δύναμη της ψυχής μας και η άνευ όρων αγάπη μας για τους γλυκούς αγαπημένους μας!
Το σημερινό άρθρο μας είναι αφιερωμένο στους αθλητές που κατάφεραν να συνδυάσουν τις απαιτητικές προπονήσεις με τη διαχείριση του διαβήτη τους. Μέσα από τη δική τους προσωπική ιστορία αποδεικνύουν περίτρανα τη θέλησή τους να ζήσουν χωρίς να τους εμποδίζει ο διαβήτης. Με το παράδειγμά τους, μεταλαμπαδεύουν σε μας θάρρος δύναμη και ελπίδα!
Νίκο σε ευχαριστούμε που δέχτηκες να γράψεις για την Diablue! Τα δικά σου λόγια σίγουρα εκφράζουν όλους τους αθλητές που καθημερινά δίνουν τον προσωπικό τους αγώνα στη ζωή και στο στίβο!
Από Λαμπρούλη Νικόλαο
«Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ασχολούμαι με τον αθλητισμό. Το μόνο μου διάλειμμα από αυτόν, ήταν τα πρώτα 2 χρόνια της συνύπαρξης μου με τον διαβήτη.
Διαγνώστηκα με διαβήτη όταν ήμουν 25 χρονών και τα πρώτα 2 χρόνια ήταν δύσκολα, κυρίως από ψυχολογικής άποψης. Απομακρύνθηκα από τον αθλητισμό, λόγω της αγνοιας μου και λόγω των δυσκολιών που νόμιζα ότι θα ήταν ανυπέρβλητοι να ξεπεραστούν.
Με την υποστήριξη του αδερφού μου Θανάση, και με την παρακολούθηση του γιατρού μου ξεκίνησα το τρέξιμο.
Δεν ήταν εύκολο, χρειάστηκε επιμονή, υπομονή και αρκετή μελέτη.
Χρειάστηκε καταγραφή των προπονήσεων μου γιατί η προετοιμασία ενός διαβητικού αθλητή είναι σύνθετη διαδικασία. Χρειάστηκε να καταγράφω τις τιμές του ζαχάρου μου, τις διατροφικές μου επιλογές και όλα αυτά πριν και μετά την κάθε μου προπόνηση.
Είναι σημαντικό να αποφεύγουμε την υπογλυκαιμία αλλά και την υπεργλυκαιμία.
Κάθε οργανισμός είναι διαφορετικός, κάποιες τροφές “κουμπώνουν” διαφορετικά στον καθένα. Σε γενικές γραμμές η κατανάλωση σύνθετων υδατανθράκων, η κατανάλωση με
μέτρο λιπαρών τροφών και απλών υδατανθρακων, βοήθησε πολύ.
Οι προπονήσεις είναι το ουσιαστικό κέρδος του ερασιτέχνη αθλητή και η υιοθέτηση πιο υγιεινού τρόπου ζωής.
Η συμμετοχή σε αγώνες είναι η κορυφή του παγόβουνου, αλλά είναι και μια ευκαιρία να κάνουμε δυνατό το μήνυμα της βελτίωσης της ζωής μας μέσω του αθλητισμού.
Ετοιμάζομαι να τρέξω στις 13 Νοεμβρίου τον Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθήνας για 5η φορά και αφιερώνω την μικρή μου αυτή προσπάθεια σε όλες τις οικογένειες που ζούνε παρέα με τον !διαβήτη»
Η καθημερινή άσκηση συντελεί στην καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου, καθώς κατά τη διάρκεια της άσκησης, οι μύες καταναλώνουν γλυκόζη για να παράγουν ενέργεια, μειώνοντας τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Τι θα πρέπει όμως να προσέχουμε…
Αρχικά ενημερώνουμε τον θεράποντα ιατρό μας για να μας προτείνει το κατάλληλο είδος άσκησης για εμάς.
-Ελέγχουνε τη γλυκόζη μας και αν είναι χαμηλή παίρνουμε ένα σνακ υδατανθράκων, ενώ αν είναι η τιμή μας πάνω από 250 mg κάνουμε διόρθωση και περιμένουνε λίγη ώρα μέχρι να πέσει στα φυσιολογικά επίπεδα.
-Φοράμε άνετα αθλητικά παπούτσια και αποφεύγουμε την άσκηση αργά το βράδυ, για να αποτρέψουμε μια νυχτερινή υπογλυκαιμία.
-Ενυδατώνουμε συχνά τον οργανισμό μας πριν και κατά τη διάρκεια της άσκησης.
-Σταματάμε αμέσως μόλις νιώσουμε κούραση ή αδυναμία.
-Ενημερώνουμε τον υπεύθυνο γυμναστή για το διαβήτη μας, καθώς και για την αγωγή που ακολουθούμε.
Η άθληση έχει πολλαπλά οφέλη τόσο στην ψυχική όσο και στη σωματική μας υγεία και μπορούμε σταδιακά και με προσοχή να την εντάξουμε στην καθημερινότητά μας!
Η ευχή στα στόματα όλων όσων εμπλεκόμαστε με τη γλυκιά νόσο, είτε είμαστε οι ίδιοι διαβητικοί, είτε κάποιος που αγαπάμε πολύ, είναι να γιορτάσουμε μαζί του χρόνια καλά και χρόνια ανέφελα. Εϊμαστε αισιόδοξοι οτι κοντεύει η μέρα που θα διώξουμε το διαβήτη οριστικά από τη ζωή μας! Συνεχίζουμε να ελπίζουμε και να ζούμε για την ημέρα που ο διαβήτης τύπου 1 θα μετατραπεί σε διαβήτη τύπου μηδέν!!!
Μέχρι τότε τον προσέχουμε, χωρίς να τον υποτιμούμε, αλλά κι χωρίς να τον φοβόμαστε!
